Waarom plannen in een agenda?

LEREN VERDEELD OVER VERSCHILLENDE MOMENTEN IS BEWEZEN DE EFFECTIEFSTE METHODE OM LEERSTOF TE ONTHOUDEN.

Door leerstof vaak en aandachtig te herhalen verplaatst de stof van het korte- naar het langetermijngeheugen. Tot het allerlaatste moment wachten met leren en de stof erin stampen doet alleen een beroep op je kortetermijngeheugen. Mensen vergeten al na 24 uur 80% van de zojuist geleerde stof. Dit kan je anders doen door je leerwerk in blokken te delen en in te plannen in je agenda. Als je iedere dag een nieuw blok onder de loep neemt en het deel van de dag ervoor herhaalt, wordt het studeren pas effectief.

PLAN ALLE BLOKKEN OVERZICHTELIJK IN JE AGENDA

Het onderzoek van Ebbinghaus

Het onderzoek van Ebbinghaus naar de vermogens van het menselijke geheugen leidde tot de zogeheten vergeetcurve. Deze curve beschrijft welk percentage  van wat je geleerd hebt, nog weet na een bepaalde tijd. De blauwe lijn in de afbeelding laat deze vergeetcurve mooi zien. Hij laat ook zien, dat je uiteindelijk minder leermomenten nodig hebt als de herhalingen verder uit elkaar liggen, bijvoorbeeld door het over verschillende dagen te verdelen.
Verder onderzoek leverde ook het inzicht, dat er verschil is van persoon tot persoon. Bij sommige mensen verloopt de vergeetcurve gunstiger voor visueel aangeboden materiaal, bij anderen voor auditief materiaal. Beste is altijd te combineren.

Korte- en langetermijngeheugen

Het kortetermijngeheugen kan maar een beperkte hoeveelheid leerwerk opslaan. Niet voor niks, dat als je alles in één keer wilt doen de helft van de stof weer ontsnapt. De kracht van het herhalen zit hem erin dat je actief informatie verwerkt. Het is  zelfs nog beter de stof op verschillende manieren tot je te nemen. Woordjes bijvoorbeeld eerst opschrijven op kaartjes, dan te oefenen in een soort quiz of met de flapmethode en later te laten overhoren door iemand anders. Zoals Ebbinghaus aangeeft wordt het nog effectiever als je het met tussenpozen doet, verdeeld over verschillende dagen. Op deze manier wordt de informatie omgezet naar het langetermijngeheugen, en dat geheugen kan ongelooflijk veel informatie bewaren. Net zoals de harde schijf van je computer.

Tijd besparen

Het lijkt misschien omslachtig en extra werk om leerwerk in blokken te gaan delen en uitgebreid op te gaan schrijven in je agenda, maar eigenlijk ga je op de langere termijn tijd besparen. Als je dan iedere keer bij een kleinere toets je huiswerk op de juiste manier leert heb je daar bij het grote proefwerk voordeel van. De stof zit dan, zoals hierboven uitgelegd, in je langetermijngeheugen.
Bovendien is het veel makkelijker je aan een schema te houden dan iedere dag opnieuw te verzinnen wat je moet gaan doen.
En even weer over Ebbinghaus; hij had ook laten zien dat je uiteindelijk minder leermomenten nodig hebt als de herhalingen verder uit elkaar liggen. Hoe eerder je begint des te minder tijd je effectief nodig hebt voor een fijn resultaat.

Meestal krijg je van je docent eerst kleine blokjes leerstof bij overhoringen en later alles bij elkaar in een proefwerk. Dat doet hij juist om de bovengenoemde redenen.

Proefwerkweek

De proefwerkweek komt er weer aan en juist nu kun je deze manier van leren mooi gaan toepassen door vooruit te plannen en op tijd te beginnen. In het plaatje kun je mooi zien hoe het werk verdeeld is over de verschillende dagen. Je moet wel tijd besteden aan het inplannen van alles, maar daar heb je gedurende de drukste dagen natuurlijk profijt van, want dan hoef je over de planning niet meer na te denken, alleen maar uitvoeren. Iedere dag kun je precies zien wat je moet doen en je weet dat je superslim bezig bent, wat je weer meer vertrouwen geeft in een goede afloop. Een proefwerkweek is best spannend en hoe beter je weet waar je mee bezig bent, hoe relaxter je kunt werken. Je kunt op die manier heerlijk van je pauzes genieten, die heb je dan echt verdiend.

Om op tijd je proefwerkweek te kunnen plannen kun je best aan je docent vragen op tijd de stof in Magister of SOM te zetten. Twee of drie weken van te voren is echt niet te vroeg. (Zeker voor bijvoorbeeld dyslecten en de talen.)